อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพถือกำเนิดจากความตระหนักของนานาชาติเกี่ยวกับสถานการณ์การลดลงของชนิดพันธุ์และระบบนิเวศของโลกอย่างรวดเร็ว สาเหตุการลดลงส่วนใหญ่เกิดจากกิจกรรมของมนุษย์ซึ่งทวีความรุนแรงยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้นโครงการส่งเสริมสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ (United Nations Environment Programme-UNEP) จึงได้ศึกษาถึงความเป็นไปได้ที่จะต้องมีอนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ ในปี พ.ศ. 2535
 
            เนื้อหาของอนุสัญญาฯ มุ่งเน้นให้เกิดการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพควบคู่ไปกับการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืนและเนื่องจากมีประเด็นเรื่องการใช้ประโยชน์ นานาชาติจึงให้ความสำคัญในเรื่องการแบ่งปันผลประโยชน์อย่างเท่าเทียมและเป็นธรรมด้วย อนุสัญญาดังกล่าวได้รับความเห็นชอบและมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2536 ปัจจุบันมีภาคีสมาชิกทั้งสิ้น 192 ประเทศ

            ภายใต้อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ มีมาตราต่างๆ ที่ระบุถึงการเข้าถึงและการแบ่งปันผลประโยชน์อย่างยุติธรรมและเท่าเทียม ดังนี้

    มาตรา 1 วัตถุประสงค์   อนุสัญญาฯ ให้ความสำคัญเรื่องการเข้าถึงและการแบ่งปันผลประโยชน์ไว้ในวัตถุประสงค์ของอนุสัญญา รายละเอียดมาตรา 1 >>

    มาตรา 8 (เจ) การอนุรักษ์ในถิ่นที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติ   อนุสัญญาฯ สนับสนุนให้เกิดการแบ่งปันผลประโยชน์จากการใช้ประโยชน์ความรู้ ประดิษฐกรรมและการถือปฎิบัติของชุมชนพื้นเมืองและท้องถิ่นซึ่งปรากฎในการดำเนินชีวิตที่สืบทอดมาตามประเพณี รายละเอียดมาตรา 8 (เจ) >>

อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ (Convention on Biological Diversity)

(ภาษาไทย)       (English)