พิธีสารเสริมนาโงยา-กัวลาลัมเปอร์ว่าด้วยการรับผิดและชดใช้ของพิธีสารคาร์ตาเฮนาว่าด้วยความปลอดภัยทางชีวภาพ
สมัชชาภาคีพิธีสารคาร์ตาเฮนาว่าด้วยความปลอดภัยทางชีวภาพ ในการประชุมสัมยที่ 5 ระหว่างวันที่ 11-15 ตุลาคม 2554 ณ เมืองนาโงยา ประเทศญี่ปุ่น ได้รับรองพิธีสารเสริมนาโงยา-กัวลาลัมเปอร์ว่าด้วยการรับผิดและชดใช้ของพิธีสารคาร์ตาเฮนาว่าด้วยความปลอดภัยทางชีวภาพ ซึ่งจะเป็นกลไกระหว่างประเทศว่าด้วยการรับผิดและชดใช้ความเสียหายอันเกิดจากการเคลื่อนย้ายสิ่งมีชีวิตดัดแปลงพันธุกรรมข้ามพรมแดน
วัตถุประสงค์
เพื่อสนับสนุนการอนุรักษ์และใช้ประโยชน์ความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยั่งยืน โดยคำนึงถึงสุขภาพของมนุษย์ โดยการจัดเตรียมกฎเกณฑ์และแนวทางระหว่างประเทศในเรื่องการรับผิดและชดใช้ที่เกี่ยวเนื่องกับสิ่งมีชีวิตดัดแปลงพันธุกรรม
สาระสำคัญ
ประกอบด้วย 21 มาตรา โดยมาตรา 1-12 เป็นเนื้อหาพันธกรณี และมาตรา 13-21 เป็นการบริหารต่างๆ ของสำนักเลขาธิการอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ ซึ่งจะนำมาใช้กับความเสียหายต่อการอนุรักษ์และใช้ประโยชน์ความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยั่งยืน โดยคำนึงถึงความเสี่ยงต่อสุขภาพมนุษย์ ที่เกิดขึ้นภายในขอบเขยอำนาจรัฐภาคี และเป็นผลมาจากการขนส่ง การนำผ่าน การดูแล และการใช้สิ่งมีชีวิตดัดแหลงพันธุกรรมที่เคลื่อนย้ายข้ามพรมแดน เพื่อนำมาใช้โดยตรงเป็นอาหารหรืออาหารสัตว์หรือใช้ในกระบวนการผลิต หรือเพื่อการใช้ในสภพาควบคุมหรือเพื่อปลดปล่อยสู่สิ่งแวดล้อม
เป็นการเคลื่อนย้ายข้ามแดนทั้งโดยเจตนา โดยไม่เจตนาตามมาตรา 17ของพิธีสารฯ โดยผิดกฎหมายตามมาตรา 25 ของพิธีสารฯ และโดยประเทสที่ไม่ใช่ภาคี ภาคีจะต้องกำหนดมาตรการตอบสนองในกรณีเกิดความเสียหาย และดำเนินการโดยสอดคล้องกับกฎหมายภายในประเทศหรืออาจกำหนดไว้ในกฎหมายภายในว่าด้วยการรับผิดทางแพ่ง
โดยกฎหมายภายในจะต้องกำหนดให้ผู้ประกอบกิจกรรมแจ้งหน่วยงานรับผิดชอบทันทีที่เกิดความเสียหาย ประเมินความเสียหาย และดำเนินมาตรการตอบสนองที่เหมาะสม และต้องไม่ขัดขวางการดำเนินการใดๆ ของหน่วยงานรับผิดชอบในการดำเนินการแก้ไขเยียวยา และภาคีมีสิทธิเรียกเก็บค่าธรรมเนียม และค่าใช้จ่ายในการประเมินความเสียหาย และการดำเนินการตามมาตรการจากผู้ประกอบกิจกรรม รวมถึงกำหนดเรื่องการแก้ไขเยียวยา การทบทวนการบริหารจัดการ การตัดสินของศาล ตลอดจนกำหนดกฎเกณฑ์และแนวทางการรับผิดทางแพ่ง โดยอาจใช้กฎหมายที่มีอยู่หรือพัฒนาขึ้นโดยเฉพาะสำหรับวัตถุประสงค์นี้หรือผสมผสานกัน โดยระบุถึงความเสียหาย มาตรการรับผิด ช่องทางการรับผิด สิทธิที่จะเรียกร้อง
ทั้งนี้ ภาคีอาจใช้เกณฑ์ที่กำหนดไว้ในกฎหมายภายในมากำหนดความเสียหาย กำหนดช่วงเวลาดำเนินการ และข้อจำกัดทางการเงินเพื่อเรียกคืนค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้อง
