ความหลากหลายทางชีวภาพของพื้นที่แห้งแล้งและกึ่งชื้น
ความหลากหลายทางชีวภาพในพื้นที่แห้งแล้งและกึ่งชื้น เป็นแหล่งบริการทางนิเวศให้กับประชากรกว่าสองพันล้านคน ซึ่งร้อยละ 90 อาศัยอยู่ในประเทศกำลังพัฒนา ฉะนั้น การอนุรักษ์และใช้ประโยชน์ความหลากหลายทางทางชีวภาพในพื้นที่แห้งแล้งและกึ่งชื้น จึงเป็นศูนย์กลางการพัฒนาในการดำรงชีพ และขจัดความยากจน
สมัชชาภาคีอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ ในการประชุมสมัยที่ 5 ปี พ.ศ.2543 ได้ให้การรับรองโปรแกรมงานความหลากหลายทางชีวภาพในพื้นที่แห้งแล้งและกึ่งชื้น โปรแกรมงานฯ ประกอบด้วย 2 ส่วน คือ การประเมิน และกิจกรรมเป้าหมายที่สนองตอบความต้องการที่ระบุจำแนก โดยภายใต้การประเมินประกอบด้วย 6 กิจกรรม คือ
- การประเมินสถานภาพ และแนวโน้มความหลากหลายทางชีวภาพ
- การระบุจำแนกพื้นที่เฉพาะที่มีคุณค่าทางความหลากหลายทางชีวภาพ
- การพัฒนาตัวชี้วัด
- การเสริมสร้างความรู้ของกระบวนการทางสังคม กายภาพ และนิเวศวิทยา
- การระบุจำแนกผลประโยชน์ในระดับโลกและระดับท้องถิ่นที่ได้จากความหลากหลายทางชีวภาพ
- กรระบุจำแนก และเผยแพร่วิธีปฏิบัติที่ดีที่สุด รวมถึงความรู้ การประดิษฐ์คิดค้น และวิถีปฏิบัติของชุมชนและชนพื้นเมือง
และภายใต้กิจกรรมเป้าหมาย ประกอบด้วย 3 กิจกรรม คือ
- การส่งเสริมมาตรการเฉพาะในการอนุรักษ์และใช้ประโยชน์ความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยั่งยืน ผ่านตัวอย่าง การใช้ประโยชน์ และการจัดตั้งพื้นที่คุ้มครองเพิ่มเติม การจัดการที่เหมาะสมและการใช้ประโยชน์ทรัพยากรน้ำอย่างยั่งยืน รวมถึงการจัดการชนิดพันธุ์ต่างถิ่นที่รุกราน
- การส่งเสริมการจัดการทรัพยากรอย่างรับผิดชอบ ในระดับที่เหมาะสม โดยการประยุกต์ใช้แนวทางการจัดการเชิงระบบนิเวศ ผ่านนโยบายด้านสิ่งแวดล้อม
- การสนับสนุนการดำรงชีวิตอย่างยั่งยืน ผ่านแหล่งที่หลากหลายของรายได้ ส่งเสริมการเก็บเกี่ยวพืชผลและสัตว์ป่าอย่างยั่งยืน สำรวจนวัตกรรมการใช้ประโยชน์ความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยั่งยืน
รายละเอียดเพิ่มเติม [ ภาษาอังกฤษ ]